Gister middag in Bangkok nog wat rond gereden met een tuktuk, deze mannetjes zijn echt klasse oplichtertjes, zelfs ik kan daar nog wat van leren. Ze roepen constant ja, lachen daarbij maar bedoelen eigenlijk “ik ga je te pakken nemen op een of andere manier” Je kan afdingen op de prijs, vinden ze prima, maar dan gaat ie wel stoppen bij winkels waar hij weer geld vangt als er toeristen aangebracht worden.
Voordat je het weet sjees je de halve stad door terwijl je bestemming 2 straten verder op ligt. Naarmate je minder stops doet, betaal je gewoon meer. Schrijf ook even het afgesproken bedrag op een papiertje voor check, voor dat je het weet moet je meer betalen dan je denkt te hebben afgesproken. Maarja blijven lachen en dan kom je er dus wel weer uit. Boeven zijn het.
Uiteindelijk komen we toch in een MBK uit, dan kijk je echt je ogen uit, Nathalie ging helemaal uit haar dak van de hoeveelheid horloges en tassen en kleding en schoenen en…..
Om 19:30 moesten we op het station zijn om met de nachtrein te vertrekken naar Chiang Mai. we waren daar behoorlijk op tijd.
Dus eerst maar eten. Op verzoek van de meiden naar de KFC, de pittigheid van de kip was hoog, en de meiden stonden aardig in brand. Die eten in Thailand nooit meer KFC.
Plotseling mochten we nog genieten van het Thaise Volkslied op station , op fluitsignaal iedereen gaan staan ter eren van de Koning. Ook op fluitsignaal mag je weer lekker je gang gaan. Het geschetter uit de luidsprekers schijnt het volkslied te zijn. Ik weet niet hoeveel coupletten ze hebben, maar ik denk dat we er maar 1 hebben meegemaakt.
Tja en dan in de trein, het leek niet op een trein in Nederland of zoals Guus Meeuwis zingt (oja het was niet Rob de Nijs), maar meer op een paard en wagen. Nathalie wilde niet boven slapen maar toen ze eenmaal daar lag wilde ze niet meer beneden slapen. Muts. Als hobbelend en schommelend slaap je wel maar niet uitgerust.
Voor de ochtend hadden we in de trein wel een ontbijtje besteld, toast, ei, koffie en thee. dat was best welkom. Om 10:00 komen we aan in Chiang Mai. De taxi chauffeurs staan al weer te vechten om een ritje te maken. Ja ook zij weten natuurlijk dat al die mensen uit de trein ergens naartoe moeten.
Voor honderd Bath brengt Toy ons naar The Imperial Mae Ping Hotel. Meiden weer happy, twee zwembaden dat kan niet stuk.
Dan kunnen ze lekker bijslapen in de middag bij het zwembad, morgen gaan we weer op pad dingen doen, maar blijven 4 dagen in Chiang Mai. Toy is al bestempeld als vaste Taxi chauffeur. We kunnen hem ten alle tijden bellen om ons op te pikken of te vragen.
